[ 'EPODE' conveys the sense of 'an enchantment' with special rhythm and repetition schemes (Xenophon & Plato), emerging participially from ἐπαείδω (Attic ἐπᾴδω ), future ἐπάσσομαι, meaning "to sing as an incantation"{Xen,Plat.) and later, "to sing to/in accompaniment"(Herodotus,Euripides). Absolutely, ἐπαείδων = "by means of charms"; 'ODE' derives from the Ancient Greek word for 'a song', and is a lyric, usually marked by exaltation of feeling and style.]
EPODE XIII
Horrida tempestas caelum contraxit et imbres
nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae
Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici,
Occasionem de die dumque virent genua
et decet, obducta solvatur fronte senectus.
tu vina Torquato move consule pressa meo.
cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna
reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio
perfundi nardo iuvat et fide Cyllenea
levare diris pectora Sollicitudinibus,
nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:
'invicte, mortalis dea nate puer Thetide,
te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi
findunt Scamandri flumina lubricus et Simois,
unde tibi reditum certo Subtemine Parcae
rupere, nec mater domum caerula te revehet.
illic omne malum vino cantuque levato,
deformis aegrimoniae dulcibus adloquiis.
ODE XI, Liber 1
Tu ne quaesieris (scire nefas) quem mihi,quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. Ut melius quicquid erit pati!
Seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppsitis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum, sapias, vina liques et spatio brevi
spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida
aetas : carpe diem quam minimum credula postero.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment